Door Lub Post & Klaas Post | Na 1940 zal Urk een voormalig eiland zonder toekomst worden. Het wordt, weggestopt achter een dichte bomenrij, aan zijn lot overgelaten om langzaam dood te bloeden. Er moet koste wat kost voorkomen worden dat de Urkers met hun tbc, inteelt, vermeende achterlijkheid en gebrek aan ondernemingszin de zorgvuldig gecreëerde poldersamenleving negatief beïnvloeden. In het nieuwe nummer van Urcker Kronieken van de Stichting Urker Uitgaven wordt het hele proces van uitsluiting uitgebreid beschreven.